Auto's met verhalen: de Healey

De Austin-Healey 3000 is geen uiterst zeldzame, maar ook geen alomtegenwoordige klassieker. Waarschijnlijk is dat de reden waarom de waarde zo stabiel blijft. Tegelijkertijd is een goed onderhouden Healey een betrouwbare, praktische auto, zo stelt Michiel. Hij heeft sinds jaren een Austin-Healey 3000 Mk II uit 1962, een nagenoeg authentiek exemplaar: “De auto is vrijwel origineel. Hij heeft een paar technische verbeteringen, namelijk de carburateurs en nokkenas van de Mk III. Die maken de motor levendiger. Er zat aanvankelijk een veel scherpere nokkenas in, die aanzienlijk meer pk’s uit de motor haalde, mits je toeren draaide. Als je daarentegen langzaam reed, of stationair draaiend voor het verkeerslicht stond, moest je de motor met de rechtervoet bij de les houden. Ook werd je dan bijna misselijk van de uitlaatgassen. Op den duur was dat irritant, dus heb ik een originele nokkenas erin gezet.” 

“I like your car”

Over de Healey bestaan allerlei meningen, zo stelt Michiel. “Sommigen doen een beetje lacherig over het zware, bijna agriculturele zescilinder-blok. Anderen vinden het juist een hairy chested-auto, voor Britse macho’s, voor alfa-mannetjes. In de USA was de Healey daarentegen vaak een auto voor jonge vrouwen. Ken je de scène in Mad Men waarin Don Draper wordt opgehaald van het vliegveld?" 

^{(bron:YouTube)}

"Eerlijk is eerlijk: het is geen zware, moeilijke auto die veel spierkracht vergt. Integendeel, als dat zo is, is er iets mis. Een goed onderhouden Healey is lichtvoetig en wendbaar zodra hij rolt. Ik heb mijn Healey nu al zo’n 20 jaar en ik zie hem meer als GT dan als open sportauto. Dat merk je op lange afstanden, want dan ontpopt hij zich tot opmerkelijk prettige, kalme klassieker. Zelfs als het buiten koud is! De stoelen zitten goed en je kunt jezelf op de snelweg een beetje omlaag laten zakken. Dan voel je de warmte van de motor in je voeten. Mijn auto is goed uitgelijnd, het sturen gaat soepel en heel direct, zodra je een redelijke snelheid hebt. Je kunt vele honderden kilometers comfortabel afleggen, ook dankzij de overdrive, waardoor je al die tijd in een aangenaam toerenbereik blijft. De remmen bijten snel, het is vooral een auto die ongelooflijk goed en mechanisch communiceert. Anders gezegd: je handen, voeten en achterwerk voelen alles wat de auto doet. Je zit tegen de achteras aan, dus als de auto dwars gaat, voel je het nog vóór je het ziet.” 

Gebruikt

“In de eerste jaren dat ik 'm had, deed ik veel roadtrips. Naar Zuid-Engeland, naar de Grand Prix van Monaco, naar Berlijn, naar Zuid-Italië, naar Griekenland en Turkije voor een rally. En naar de Ikea hier in de buurt, toen we eens een kastje kochten dat niet in de kofferbak van mijn dagelijkse auto bleek te passen! Een auto moet gebruikt worden, vind ik. Niet als dagelijks vervoer, geen 20.000 km per jaar natuurlijk. Maar toch wel regelmatig. Dan gaat er soms natuurlijk iets stuk. Door een olielekkage is het differentieel ooit leeggelopen en dus kapot gedraaid. Ook kwam er op weg naar de Goodwood Revival eens een spijker in een achterband – de band liep weliswaar niet leeg, maar die uitstekende spijker sleep wél een hele diepe kras in het spatbord. Tja, zoiets gebeurt nu eenmaal als je een auto gebruikt.” 

Geduwd

“De merkwaardigste schade was eentje die ik helemaal zelf veroorzaakte. Deze Healey heeft geen bumpers, alleen rozetten, en in eentje zit een deukje. Het zat zo: tijdens een rally raakten we in een lange file, we moesten telkens één auto opschuiven. Dus wat doe je? Je kent het wel: motor uit, uitstappen en telkens als de file opschuift, duw je de auto een stukje naar voren. Vóór mij stond een Aston Martin DB5. Een prachtige auto. De eigenaar en ik raakten aan de praat, we hadden meteen een klik, en terwijl we beiden telkens onze auto’s een stukje verder duwden, raakten we volledig afgeleid door ons gesprek. Daardoor lieten we de Healey en de Aston tegen elkaar rollen… We konden er beiden gelukkig om lachen en hebben ’t maar zo gelaten. Maar gezien de taxatiewaarde van de DB5 was dat niet vanzelfsprekend!”

Geluk

Het is een auto met veel verhalen, veel geschiedenis, zo blijkt. Michiel: “De foto hierboven is op Brooklands. Ik was toevallig in de buurt, een doordeweekse dag, dus ik reed eventjes binnen. Er was niets afgezet, dus ik dacht, kom, ik zet 'm op de oude kombaan, een prachtig fotomotief! Na een minuut of tien kwam een oude man op me af die goedkeurend knikte. Toen ik klaar was met fotograferen, sprak hij me aan met een zachte, bevende, maar toch best autoritaire stem. Hij wees op één eenzaam pionnetje dat verderop stond:

We’ve coned it off since the wooden frame under the banking is rather wobbly these days. We’re waiting for it to get repaired. You’re lucky it held the weight of your car, else we would’ve seen the destruction of TWO pieces of British heritage. 

Natuurlijk schaamde ik me daarna vreselijk en heb mijn excuses aangeboden. Hij trok z’n schouders op en zei dat hij wat meer pionnetjes zou neerzetten. Ik weet niet of hij zoveel begrip had getoond als ’t een Italiaanse of Duitse auto was geweest, maar ik durfde het ook niet te vragen...”

Wil je jouw klassieker verzekeren? Vraag vrijblijvend onze offerte aan.

^{Aan dit blog kunnen geen rechten worden ontleend. Raadpleeg de voorwaarden van onze verzekering voor meer informatie.}